KOBANÊ
Kobanê
Kanayan yaralarımın Direnen kenti. Boyarken ışıkları kan Kendi ürkek sesiyle, Onüçünde bir delikanlı Acının başkentinde Aykırı ıslıklar eşliğinde Yumruklayarak geceyi Yürür zulmün üstüne. Kobanê Anaların öfkesi, Çatlayan güneşi Bir fidan gölgesi gibi Taşır omuzlarında Ve o vakit Yarının barikatı Kurulur çocukların sofrasına. Kobanê Duyduğun bu ses Bir zafer türküsü gibi Ölümüzün sevincini Ulaştırır dağlara Dağlarda savaşan Yürekli Beritan’lara.. Kobanê Üşüyen kentim, İçimdeki dirençle Nemli toprağını harmanlayıp Yiğit bir şiir iletiyorum sana Ve o tarihin atlasın da Özgür bir gül sunuyorum avuçlarına. |
Duyduğun bu ses
Bir zafer türküsü gibi
Ölümüzün sevincini
Ulaştırır dağlara
Dağlarda savaşan
Yürekli Beritan’lara..
......
yüreğine sağlık