ÖZGÜR TUTSAK
( Faşizme boyun eğmeden, zindanlarda katledilen özgür tutsaklar’a)
Yürüdüm, seni aradım Her yer karanlık Her yer suskun Birden bire Ay ışığının bakışı Ve yıldızlar Ve umursanmayan çocuklar Ayağa ayağa kalktılar. Durdum, seni aradım Ama durmadı gözlerim Ama durmadı künyesinde ölüm fermanını gezdiren zaman! Şafak yırtınca Kuşlar uçmaya başlayınca Hastane ‘den yükselen çığlıklar susunca Seni buldum ömrümün Sararmış yapraklarında İnzivaya çekilmiş mısralarda Güneşe koşan çocukların bakışlarında Diyarbakır zindanlarının Munzur’a seslendiği Özgürlük şarkılarında. Sakın düşünme, hesapsız olduğumuzu Bir akşam toplanan kemikler Bir akşam kimliksiz ölüler Şu puştlara diz çöktürecekler.. Sonra, seni alacağım avuçlarıma Ve kapayacağım gözlerimi Ve aralıksız adiloşun türküsünü Okuyacağım. Sonra, doğacak güneş Ama parıldayacak yıldızlar Ama ay’a koşacak çocuklar. Cennet kapısını açınca Zebaniler cehenneme atılınca Yoksulluk son bulunca Kendi hükmünü yazacak giden zaman Adını deşifre ederek yarına Görüşsüz günlerin karanlığında Can çekişirken o daha Bir kelebeğin bakışıyla Konacak avuçlarına ÖZGÜR’lük..! |
Zebaniler cehenneme atılınca
Yoksulluk son bulunca
Kendi hükmünü yazacak giden zaman
Adını deşifre ederek yarına
Görüşsüz günlerin karanlığında
Can çekişirken o daha
Bir kelebeğin bakışıyla
Konacak avuçlarına
ÖZGÜR’lük..! Eyvallah diyorum eyvallah.. dostum bu dizeler ne kadar anlamlı kalemini kutluyorum saygılar..