ÇINARIN GÖLGESİNDERüzgâr, azizler sofrasına sürüklerken yaprakları Çınarın gölgesinde bulmuşlar beni. Kâhinler sıra dışı mektuplar yazarken tanrılara, Güneş ışınlarını avuçlayan kutsal bir el dokundu saçlarıma. Titreyen ışığın bakışında Öpücükler, aşklar ve zamanlar Kendi yasalarını çiğneyerek, götürdüler bizi gün batımına. Tanımadığım suretin o muhteşem gözlerinde bir halk ezgisi, Hintli, Afrikalı ve nice ezilenlerin çocuklarını Mutluluk kitabının ilk sayfasına çağırdı. Şimdi, çınar’ın gölgesinde yatan ölüler _ kaç insan bunu okudu dersiniz? |
Yüreğinize sağlık,