CANSIZ FİDAN SÖYLEMEZ TÜRKÜSÜNÜÇocuklar gibi Koşmak isterken Paris sokaklarında ben; Renkli balonlar tuttu ellerimi, Uçup gitti gövdem, Bir kıyımın sofrasına. Neden Zaferi yüreğinde yaşayanlar Neden düşürülür yere amansız? Louvre müzesin’de Tebessümü duvara haps edilen Mona Lisa! Champs- Elysees’e yol alan umutsuz Ve yorgun emekçiler! Şu dinmeyen şarkılarımıza Kulak veren özgür düşünce! Hangi ölüm Yeni bir fidanı düşürürken yere O en barışçıl umutları Sürükler kutsal ülkeme? Sen ey güneş ana Yarınlar ekilirken toprağına Şu Munzurun çığlıgı Kaçıncı ölümün akşamında Kime uzatır ateşe verilmiş ellerini? Susarken özgürlük uğruna ölenler, Kim ezber bozmadan söyler türküsünü? Şimdi içimde gezinen hüzünler Yeni filizlenen fidana yol alırken Bir ses duyulur kıyısında ömrümün, -Cansız fidan söylemez türküsünü. |