Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kimsesizlik Çağından Yalnızlık Çağına
kagan_iscen
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1407 okunma
Kimsesizlik Çağından Yalnızlık Çağına
Kimsesizlik Çağından Yalnızlık Çağına
ayaklarım sürüdü beynimi kapısına çok odalı bir ilksizliğin içerde kendine küsmüş ihanettir ağustos dışarıdaysa şadırvanlarımız eksik olmaz başımızdan umarsızlık gibi hay huy içinde sereserpe kendimize bırakırdık kendimizin orospu siluetini sokaklara düşmüşlüğünü bir gülün sonbahardan umut kesilirse bir kez hayır gelmez aşktan ve aramaktan yüreğimizin kılcal damarları yıldırım olur kesik kesik paramparça eder yalnızlığımızı gözlerini kırpışındır miladım her kırpışında yeniden doğarım adımı söyleyişin yeni bir çağ açar evrenimde kimsesizlik çağından yalnızlık çağına gidişinle başlar kıyamet insan kendi ateşini kendi götürürmüş bense kendi gözyaşlarımda boğulurum Kağan İşçen |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kimsesizlik Çağından Yalnızlık Çağına şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kimsesizlik Çağından Yalnızlık Çağına şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.4.2011 01:35:59
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1407
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.