VURGUN YEMİŞ SEVDA NAMELERİeski bir melankolidir, damıtılmış anılar ebruli şafaklarda vurulurken zehirli bir kurşunla bırakın ayakta uyuklayan umutlarımın sureti üşüsün hissetmiyor musunuz geceyi öpen günahlarımın umarsız çığlıklarını güz’e yakışmadığını bile bile gidiyorum işte ve baş kaldırıyor mısralarım yok olmaya meyilli bir dirilişe bilirim ona dokunmazsam mahşere kadar yanacağım bilirim omuzlarım yağmur yemiş taze mezar gibi çökecek gidin uğraşmayın artık hazırım ben isterik bir rüzgarın çakırkeyif esintisinde silinmeye kurşuni baharlar öncesi mecalsiz kuyu karanlığında bekleye meyeceğim acımadan gömün artık beni sevdiğim adamın en derin yaralarına Çiğdem Parlayüksel |
Frued tarafından 8/18/2011 3:55:33 AM zamanında düzenlenmiştir.