şiirimin güzeli
temmuz çağında çalmıştım aşkın hazinesini
melekler bahçesinde dilek ağacının altında uyuyordu, korkarak öptüm alnından dilimi azat eyleyip kalbimi kalbine koydum böyle başladı Leyla devri. şöyle başladı aşk; bir nilüfer gördüm uzak gölde çölde bir serap serapta bir gerçek, ikiye böldüm yüreğimi sevginin asasıyla sabah şaraplarını içerek sırat köprüsünden geçerek sevdim ben. ağlayan gözlerimizden çağlayan yaptık denizlere kattık pak nehir gibi, sahibimizi aradık gece göklerinde ne dualarımız erişti ne de bir yatır tuttu elimizden! şimdi dizeler eksik sesler suskun çirkinleşti mısralarım sayfalarda artık sevemiyorum imgeleri öldükten sonra şiirimin güzeli! ö.n |