AYNANIN YOLCULUĞU
ayna, güneşin doğduğu saatlerde, yemyeşil kırların arasındaki
dar patikadan denize doğru yürümeye başladı. /bir rüzgâr eser aniden, bu nedir/ mesela rüzgar görünmez ama hissedilir, sevgi de böyle bir şeydir kendi gagasını öpen yavru kuşa, bir kır çiçeğinin gülümsemesidir yani yaşamak, görmekten önce, hissedebilmektir. /peki ben miyim yani, bu kır çiçeği/ sensin evrendeki her şey gibi, ama önce sevmek şartıyla kendini sonra bir merak uyanır ki içinde, tanımak istersin kimi sevdiğini ve yaşamak, tanıyarak görebilmektir, sendeki seni. * * * ayna, güneşin tam tepede olduğu saatlerde, kalabalık caddeleri ve ıssız sokakları tek başına dolaşmaya başladı. /ben de okuyacak mıyım bu kitaplardan/ hatta hemen başla ilk kitaba ilk sayfasından, satır bile atlamadan unutma ki bin ışık doğar, cehalete düşen bir kezzap damlasından işte aydınlık olmaktır yaşamak, kurtularak karanlıktan. /ya kimler giyer, vitrinlerdeki elbiseleri/ okuduğun ilk sayfadan başlar, vitrin elbisesinin sarması benliğini dolar böylece bilemediğin her renk ve tat ile, beyninin labirentleri çıplaklığına örtmektir yaşamak, bütün öğrendiklerini. * * * ayna, güneşin battığı saatlerde ulaştığı denizin kıyısında durdu ve başını çevirip geriye doğru baktı, şaşırdı. /bir boşluk var geride, geçerken görmedim nedir bu/ sen görmedin değil hissetmedin, o söylediğin yok olmak korkusu çünkü var olanları öğrenerek seçmiştin, yürüdüğün bu doğru yolu anlıyor musun, kendini tanımanın ne demek olduğunu. /deniz ne kadar aydınlık, güneşin battığı saatlerde/ güneşten bile öte, onu aydınlatan ışık senin yüreğin ve beyninde şimdi ayaklarını suya sokmuş bir çocuk ol ve bana bir şeyler söyle sonra al aynayı eline, bak yüzüne, seyret beni, gülümse. . . Cevat Çeştepe |
onu yaşama bağlayan.. Yaşamın tüm mevhumlarıdır insanda saklı
olan..
Kendinden sakladığıdır insanın kendisini tanımasına vede öğrenmesine
yardımcı olan, korkudur ölüm ve yok oluş duygularının yansıması ve bu
halde bile beşerdir yaşama dört elle sarılan bir şeylerin ispatı için çabalayan..
Her mısrası ayrı bir anlamla anlatıyordu insanı vede yaşamını, her bölüm bir başka
ders veriyordu her okuyucunun kendine aldığı kadar, cehalete değinilen noktalardı
eserin değerine dahada değer katan.. Kısacası derin anlamlarla yüklü her haliyle
kusursuz bir eser okudum üstadım sayfanızda teşekkürler vede tebrikler..
yunus karaçöp..yudumyunus