Sevilmek umuduyla sevmek insanidir. Fakat sevmek için sevmek, meleklere mahsustur. ALPHONSE DE LAMARTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
TRAMVAY - İHTİYARİ DURAK
uzungemici
5,0 / 7 kişi ·3 beğenme · 2 yorum · 1644 okunma
TRAMVAY - İHTİYARİ DURAK
burası Bağlarbaşı şimdi
tam karşımda bir mezarlık var, içinde Tatyos efendi yatar ’Gamzedeyim devâ bulmam/Garibim bir yuva kurmam /Kaderimdir hep çektiğim/Ağlarım hiç rehâ bulmam’ onun kemanından yükselen sestir bu nasıl tanımam dalgalanarak bir tatlı yel olur uçar, eser Kadıköy’den bile uşşak bir vakarla dinlenir. son tramvay’ın Bostancı’dan hareket saatidir. burası Kalamış şimdi tam karşımda bir koca çınar, altında Selahattin Pınar “Bir bahar akşamı rastladım size/Sevinçli bir telaş içindeydiniz /Derinden bakınca gözlerinize/Neden başınızı öne eğdiniz” masa arkadaşı sorar, siz beyefendi rakıyı nasıl içerdiniz tamburun ilan-ı aşk teli yanıtlar, hicaz makamında. bir ağacın gövdesine vurulan ilk baltanın sesidir karasevda masalları ilk satırları doldurmaya başlamış tramvayın Göztepe’den geçme saatidir. burası Erenköy şimdi arkada susmuş şarkılar, ahşap bir konakta yaşayan ölü anılar. ne ilk vapurun yolcuları kalmıştır,ne Suadiye plajının kadınları ilk vapurdaki yolcuyu bekleyen lülelenmiş sarı saçlı, şapkalı. o eski insanlar belki son tramvaydaki son yolculardı susan her keman gibi şarkıların artık bir yerlere gönderilmediği kopan teli gibi tamburun, masada içilmemiş her kadehin devrildiği o eski insanlar belki son tramvayın son yolcularıydı. yüksek ağaçların gölgeleri,yolları dönmemecesine terk ediyordu. ben ağlamaya hazırlanıyordum, Yahya Kemal’in sesi çıkmıyordu yatılı gezmeler de yavaştan sona eriyordu artık bu şehirde. büyükhanımlar ölünce besleme kızlar, gecekondu camlarında cam güzeli oluyorlardı. burası Caddebostan şimdi, burası Suadiye, burası Kızıltoprak, Feneryolu, Burası Selamiçeşme burası tramvay ihtiyari durak … - vatman amca, sen beni görmezlikten gel saklarım kendimi ben arka sahanlıkta bir anı olarak. artık beni görecek hiç kimsenin yaşamadığı bu şehirde sen beni görmezlikten gel. İstanbul; bu ben değildim desin, kendini tanımasın bizde hiçbir şey söylemeyelim, kalbi kırılmasın ……. Cevat Çeştepe Eski tarihli bir şiir |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
TRAMVAY - İHTİYARİ DURAK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Mükemmel bir İstanbul mostaljisi yaşadım bu anı bolluğu ve güzel duygular yüklü şiirinizle değerli şair. Eski istanbul tramvaylarını ve anadolu yaksı duraklarını usta bir oya işleyicisinin gelin çeyizi işleyişi özeni titizliğinde işlemişsiniz adeta.
1955 li yıllara alıp götürdü beni. İstanbula ayak bastığım yıllardı, Bağlarbaşı Tramvay tamir - bakım deposunda tesviyeci, tornacı olarak göreve başlamıştım. Ah ustacığım cidden güzel günlerdi o günler. Sabahın 4,30 -5.00 de bakırköy - sirkeci buharlı terenlerine biner, sirkeciden köprüaltından kalkan üsküdar vapuruna kadar yağmur çamur demeden koşardık. Üsküdar iskelesinden de fIstıkağacı - duvardibi yoluyla Bağlarbaşına ulaşmağa çalışırdık yine tramvaylarla. Tahta bilet kutulu vatmanın, fıstıkağacı ortaokuluna giden talebelere "Haydin geldiniz... inin bakalım Fıstıkllılar..." diye seslenişini hiç unutmadım. Çünkü o "Fıtıklılar" kelimesine kendi kafasından başka anlamlarda yüklüyormuş, sonradan öğrendiğimize göre.
Depo müdğürü Agop Abacıyan adında çok anlayışlı bir ermeniydi. Ustatabaşımız deli Ferit e çıkışmıştı birt gün benim için.
" Anadolu dan yeni gelmiş, Parmak kadar çocuğa ağır tramvay motorunu sürekletiyorsun, sakat yapacaksın... kolla bunları Ferit usta! daha okuyacak bunlar" diye okullu olduğumuzu hatırlatmıştı. Ne güzel, ne anlayışlı insanlarımız vardı ozamanlar. 83 kuruş saat ücretiyle ayda 160 lirayla bile çalışırken ne kadar mutluyduk, sevecen, yardımlaşan, zorda olanları kollayan insanlarla doluydu her yanımız. Sabah gelişlerimiz, akşam işten eve dönüşlerimiz hep mutlu gruplar halindeydik; onca yol tepmelerimize, koşuşturmalara rağmen, hep şen şakraktık, hep dinamiktik, yorgunluk nedir bilmezdik.
Sağolasın değerli dost şairim. nefis şiirinizle harikulade güzel İstanbyul nostaljisi ve hep özlemini çektiğim anıları yaşattınız bu günde bana. Sonsuz sevgi ve esenlik dileklerimle kutluyorum, güzel duygular yüklü şiirinizi izninizle sevdiklerim arasına alıyorum, tam puanımla Kemal Polat
1955 li yıllara alıp götürdü beni. İstanbula ayak bastığım yıllardı, Bağlarbaşı Tramvay tamir - bakım deposunda tesviyeci, tornacı olarak göreve başlamıştım. Ah ustacığım cidden güzel günlerdi o günler. Sabahın 4,30 -5.00 de bakırköy - sirkeci buharlı terenlerine biner, sirkeciden köprüaltından kalkan üsküdar vapuruna kadar yağmur çamur demeden koşardık. Üsküdar iskelesinden de fIstıkağacı - duvardibi yoluyla Bağlarbaşına ulaşmağa çalışırdık yine tramvaylarla. Tahta bilet kutulu vatmanın, fıstıkağacı ortaokuluna giden talebelere "Haydin geldiniz... inin bakalım Fıstıkllılar..." diye seslenişini hiç unutmadım. Çünkü o "Fıtıklılar" kelimesine kendi kafasından başka anlamlarda yüklüyormuş, sonradan öğrendiğimize göre.
Depo müdğürü Agop Abacıyan adında çok anlayışlı bir ermeniydi. Ustatabaşımız deli Ferit e çıkışmıştı birt gün benim için.
" Anadolu dan yeni gelmiş, Parmak kadar çocuğa ağır tramvay motorunu sürekletiyorsun, sakat yapacaksın... kolla bunları Ferit usta! daha okuyacak bunlar" diye okullu olduğumuzu hatırlatmıştı. Ne güzel, ne anlayışlı insanlarımız vardı ozamanlar. 83 kuruş saat ücretiyle ayda 160 lirayla bile çalışırken ne kadar mutluyduk, sevecen, yardımlaşan, zorda olanları kollayan insanlarla doluydu her yanımız. Sabah gelişlerimiz, akşam işten eve dönüşlerimiz hep mutlu gruplar halindeydik; onca yol tepmelerimize, koşuşturmalara rağmen, hep şen şakraktık, hep dinamiktik, yorgunluk nedir bilmezdik.
Sağolasın değerli dost şairim. nefis şiirinizle harikulade güzel İstanbyul nostaljisi ve hep özlemini çektiğim anıları yaşattınız bu günde bana. Sonsuz sevgi ve esenlik dileklerimle kutluyorum, güzel duygular yüklü şiirinizi izninizle sevdiklerim arasına alıyorum, tam puanımla Kemal Polat
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 4.1.2011 08:39:45
Puan
: 35.0 / 7 kişi
Okunma Sayısı
: 1644
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.