AİDİYET TRAVMASIaidiyet travmasıdır, ayrılık dili sürçen geniş zamanlı bir yakarı unutmak uzun zaman alır halbuki oysa dar açılıdır bacakları... suskun bir aşınma kalır geriye kabuğunda ölmüş bir deniz canlısı! tuzu değişirken damarlarındaki kırmızıyla sarmalanmış bir kadın sancısı... ne ucuza imha olur ne de atabilirsin kolayca acısını... tutarsız bir melodram öykünür durur alacağını isteyen ahmak kandırılışlar doymamış aşk oranı kazan kaldırır söver durur boyuna o geç(eme)mişe işte; huzursuz karanlıklara gece denir o afili beraberliğin en küçük üveyine yama altından yâr sızdırır üşütür, azdırır aşktır acıdır acıtır soy ağacı Nemrut’a dayanır en çok da hasret ağacıdır tüm dertlerin hem sebebi hem ilacı dalı kolu yitik yenlere dürülmüş parmaklarda aralık perdeden sızan temmuz harcı... kaç şarkı vardır özürlü kelimelerin tazyiğine bulanmış ne olur, gel gitme makamlı inanırım belki, çocuklar gibi hem de kelimelerdeki çekici kuvvete anlarım hatta ki; hiç bir şair yalnız kalmasa... çare değil, öğrendim artık ç/ağrılı harflere tutunmak teyellemek genzine, mehtabın çerağını ters düz olmuş vediaları yutkunmak giden yangınını götürmüyor yanında nedense! ve yoruldum artık kendini her kötü hissettiğinde, hırsını aldığın devamlı iltihap kusan bir sivilce olmaktan inadına sevda çanlarım olmayacak artık sevgilim ve biliyorum mekanik değil hiçbir duygu, elbet acıtacak... bekleme biricik ne dilim ne de yüreğim, artık çağırmayacak... ToprağınSesi . |
eğer buna da karalama diyorsanız siz şiir yazmayın
çünkü her dizesinde şaheser duyguların latif ve ince dokunuşları sarsıyor
şiir olareak yazdıklarınızda içsel depremler yaşatırsınız o halde
varolun sonsuz olun
sevgiler