Sözlerime prangalar vurdu belli ki siir, siire sususum bundan diyorum..

Umuda fakirlik..
Konuyu acmak gerek burda, umut ile uyanilmasi gereken her sabahin gözlere yansiyan fakirligi varsa satirlarda
derim ki sair bakir bir söylemi okuttu bize alisilagelmis "umutsuzluk" kavramina..(öncelikle böyle bir ilk icin kutluyorum)

Konuyu yasanmisliktan cok bir masal olarak algilayalim mi bir ilk olarak ki bilirim sair hep yasadigini yazar.
Lakin dedim ya bir ilk ile öykü kismindan bakalim siire.

Kapiya gelen bir aksam vaktinin tanri misafiriymis sevgili, sevgi dilenen
merhamet yoksunu
huzur bekleyip anlayis isteyen.
Ev sahibi karsiliyor Tanri misafiri olan sevgiliyi ve aliyor iceri, o'na evini, yüregini hatta herseyini suunuyor muutlu bir baslangic ile basliyor elbette ask iliklere kadar.
Sonra
verilen mutluluk aliskanlik haline gelince Tanri misafiri olan sevgli bikmaya basliyor, hersey siradan - sevgi-merhamet hatta anlayisi ile dogan huzur- yetmiyor ve birgn ortadan kaybolup mazeretsiz bir gidis doguyor yürege.
Oysa
siradanlasan sevgi temel atmistir ev sahibinde, emindir ve sevdiceginin bir ömür boyu yaninda olmasi icin inzivaya cekilmis dua icin yönelmektedir Rabbine.

Tüm bunlardan habersiz yüreksiz ise yelkenini actigi yeni güzergahinda yeni asklar hevesine esir olmus ihtirasi ile yolculuktadir ardinda biraktiklarindan bihaber..

Ne üzücü bir masal-öykü degil mi!!

Okuyunca siiri öyle dizildi iste gözlerime siir.

Gercege dönelim mi?

Dönelim..
Beklenen belki vicdansiz-insafsiz var biz okuyanlarin gözünde lakin seven varya hani siiri yazan, halen beklemekte gideni
hissiz bir yüregi görmeyecek kadar kör olan gözbebekleri aglamakta dönmesi icin..

istanbula benzetilen bir ask varsa biline ki bu ask hep büyüktür istanbul gibi
ve biline ki bu askin figürani büyüktür aslinda yüregi ile burda.

Zira asklar tek tarafli okutuluyor artik bize ve tek tarafli yasaniyor

"Avutmaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına.
Aşk, iki kişiliktir.

"Aşk İki Kişiliktir diyen efsane kalem Ataol Behramoğlu'na koca bir " EVET" mührü vuruluyor satirlarda.


Umarim diyorum sairin nidalari cinlatir gidenin kulaklarinida döner, bekletmez sonsuza bekleyecek olani.

Pazar pazar...okumak ayriligin sonrasini ve sairini hem iyi geldi hem üzdü..
üzülmek bir yana deyip siir oktan yürege tesekkür ediyorum.

Sonsuz saygilar.