mor yalnızlık
simsiyah gözlerde isyân
muti bekleyişten uzak başında dönen mukallit kuşlara gürbüz taşlar atar sapanıyla gamzelerine çöker hüzün zamanın çatlak küresinden mor başlı yaşanmışlıkları çeker çehresi yalnızlık örgü örer iki ters bir düz iki ters bir düz ince şişler yüreğini dişler topuğunda çimen yeşili umut tortusu pişmanlıklar mengene tutmuş yakasını silkeler dönmüş güneş sırtını şehir üstünden geçer gönül gençyılmaz |