rüzgar yanığıbıraktım buzlu cama sımsıcak gözyaşlarımı zihnimde eprimiş arzularım iki uçurum arasında gergin ipteyim ellerimde yarım mızrak ayaklarım tedirgin dökülür cam kırıkları gözlerime azalır üzerimde rüzgar yanığı ışık ah açsam kepenkleri içimdeki en uzak yıldıza dokunsam koparsam avuçlarımdan uçsa ansızın beyaz kelebekler Tanrım bana gülümsese ‘’kökleri yamaca sarılmış’’ bir çınar misali göklere filizlensem olanca mavi gönül gençyılmaz |
göklerlde dolaşmak gibi
saygıyla.