külsavur beni rüzgar en kuytu yerine yalnız başına seyredeyim ‘’yıldızların dikiş dikmesini’’ tanyerinde güneşin göğü kırbaçlamasını sakla beni rüzgar kısır bir ağaç kavuğunda dinlesin kulaklarım sevda öykülerini ah ancak yüreği yarım kalmış neyzen anlar beni bir yanı çöl bir yanı deniz yüzümü götür rüzgar göm amber amber anadolu kokan ıpıssız sinelere dudakları günebakan yanığı aşkı çeşme sanan kavrulan gözlere götür ellerimi rüzgar bir ressamın eprimiş buğulu fırçasına şekli şemalımı çizsin güz yaprağına sonra sürükle yerden göğe karıncalara böl beni ta ki sönmüş kül zerrelerim derviş misali toprağa bürüne gönül gençyılmaz |