Güz Sarsıntısı Düşler
ara bir mevsimdeyiz
yol, yarı yarı kapalı yağmurun ağzı yağmur öncesi titremelerde ruhumuz yaşama tutunan kısa pantolonlu bir fotoğraf deşiyor karnımızı bir bahçe duvarı, küs bir kaldırım sevimsiz bir baykuş yalnızlığı tünüyor tepemizde güz ölü güz her gelişinde /aramızda bir dal kırıyor sessizce ay saatlerini anımsıyorum mutlanıyorum kendime olmayan çaylar içiyorum olmayan kapılar açılıyor yüzüme olmayan siluetin giriyor ………..papyonlu. oturup eski tül perdelerden gelinlik biçiyorum kendime çocukluğumun silik hatırası metruk bir öpüş gözlerinin segah dinletisi giderek şiirleşen sıyrıklar bırakıyor ellerimde ah ! seni s/ayıklıyorum yine ve sana çokça benzeyenleri hadi ! arnavut kaldırımlarına çarp beni göz yaşartıcı bir bombayla telef et korkmuyorum Çiğdem Parlayüksel |
insanı derinliğe götüren
kutlarım