hep sen... yine ben.sana öyle bir şiir yazacağım ki; onu şiir değil ben sanacaksın. uyuyup kalma/ yarın sabah erken kalk komşu evin çatısında aç güvercinler olacak pencerelerini aç/ doyur onları birinin ağzı benim/ çaresizim avuçlarını öpmenin başka yolu yok/ hak ver hem söz verdi o güvercin; dudaklarıma iyi bakacak. doydular mı?../ ney dinlet ötede duran kumruya onun sırtındaki kara çizgiler benim yok başka yolu seni ney çalarken görmenin ıtrî efendi’den olsun/ ağır gelse de söz verdi; alnımı kırıştırmayacak. oyalanma sokağa çık/ ince giyin/ hava sıcak ıhlamurlar altından geç/ çek/ o koku ben’im hoş gör/ yok... ruhun düpedüz dik yokuş; bedenim yorgun için/ dışın/ saçın/ başın ıhlamur...lar söz verdi bu şiir kaderden daha güzel kokacak. şimdi denize doğru yürü diyeceğim/ memleketine ayıp olacak/ sen... ey bozkırların efendisi! maviye değil/ yeşile değil/ jaleye buladım sabah sabah terleyen o tenin şimdi taze yaprak dur!.. heba etme silkeleyip de/ inan; söz verdi bedeninde deniz/ dalgalanmayacak. şu karşıdan gelen genç kızlara iyi bak birinin tokasındaki kelebek çocukluğum diğerinin annesi sağ/ bunların babaları yok çok mutlu göründüklerine kanma/ hayat kısa ölüm daha mı uzak sandın/ adımlarındaki cesaret sırf benim gözlerimde parıldayan aşk. sana şiir değil bir ben yazdım/ şiir sandın desene şiir değil yine ben yanacağım. JD |
Şiirlerinizi okuduktan sonra...
Hissedileni anlatmak o kadar zor ki...
ve bu zorluğu hep yaşatıyorsunuz... çünkü, şiiri yaşatıyorsunuz...
Yaşayan Şiir okuluna selam olsun...
USTALIĞINIZA ve SANATINIZA
SAYGIM SEVGİM HER DAİM