kozzamansız ölümlerin çocuk midemi buran reşit sancısı imkansız sevdaların aç ruhuma yüz çeviren tok satıcısı gülümsediğince dişlek/ dişlediğince dize geldiğim o iz bak/ sol kolumun sağında ve hem de ölünceye dek!.. ey dost... bu mısralarda mevzubahis; alnımdaki pek ironik yazgının yüreğime vurduğu soğuk damgası. yaşayabilmek kuralı kati oyun tanrı ki sevmez oyunu bozanları ben ki mızıklanmadım sıkça ve hayat ki bir tanesi hep kayıp topu topu doksandokuz parçalık yapboz tanrı’m fısıldadı bana/ haberi yok onun için hayatın yüreği henüz buz son el sürmeliymişim masaya/ ancak o vakit silinirmiş yüzümdeki bu çok derin kuz dedi ki: "kayıp parçanın adı sabır!.. hem o ki yanık avuçlarında hayata karşı elinde kalan tek koz." JD |
Şiir süsü verilmiş ilüzyondur mısralarınız...
Hem de ne çok...
ve ben... her defasında büyülenmeye gönüllü olarak geliyorum sayfanıza... Çok şükür...
USTALIĞINIZA ve SANATINIZA
SAYGIM SEVGİM HER DAİM