her karanlık ah kusan bir sancı içime
depreşir durmadan
acı,
ellerimde doğdu sen gidince
yanmak...ve...sevmek
eşmiydi...

sormayın işte
suskudan ötesi yok bana
mesnetsiz sır
bir bilmece adıma
Dicle akar,Nil bakar,Fırat kapar,
insan ardından ağlar
ömür bu şair
söyle hangi şiirin son kıtasında aşk doğar
ölümden b/aşka

insan çözülse
ah bir çözülse

hadi elif"
bekleme artık
bekleme doğ içime
bekleme çöz beni

nem kapmış umut sabrın ucundayım
bilsen
büyür gözlerimde düşler durmadan bir cennet gibi
hayaldeyim
mavi mavi aynalara uzanır ellerim
sanki,
sanki hemen tutacakmışım

oysa,
oysa değiştirmez gerçeği düşler
yazgı üstünde ustalar var
ötede başka şekil mevsim çizerler
son demindeyim işte bak
son mevsimi hayatın
va"v sancısı girdaplar içinde
inler ahvalim
bilmiyorsun...............yar
bilmiyorsun ne haldeyim
bilme nerdeyim
bilme

gözyaşı asi bir boran sanki
dindiremedim kaptırdım kendimi
bir med cezir ki sorma
felaketler kuşatmış can evimi
doldukça taşan ırmaklar hucum da
kudurmuş bir nehrin
deniz ay/ağındayım
arşın arşın yaklaşan ölümün
sürgünündeyim

oysa,
oysa boşuna bu hüküm
tufana hazır çoktan içim
Hak adına şeddelenmiş ruhum
mim"de aziz bir sukunum
kaldır başını ey yutulmuş saltanat
Aşk huşu ve Anka kuşu
doğacak yeniden bir gün elbet
sabret yüreğim
ah sabret

yarım kalmış efsaneler de
yol bulup akmaktı aşkın derdi
Leyla,Aslı,Şirin adına
er meydanıydı sevda
oysa şimdi yiğitler
kaf dağının ardında
yasaklı

ah benim yüreğim
yazgım
boğuşmaktan yoruldum
çöz artık

mavi perdelerde sır umudum
yorgunum
uyan aç gözünü nihan
doğ üstüme
çığlık çığlık
utansın ölüm
düşsün yakamdan
duy uyan

bir elif miktarı
can sun.....