Bendeki beni anlatmaya kelimeler bile yeterli gelmiyor
Annemin karnında günahsız saf masum ve savunmasız.
Bir bebekken yalancı dünyaya ağlayarak gözlerimi açtım
Annemin sarıp sarmalamasına ihtiyaç duyan bir melektim ben

Her adımda birazda daha büyüdüm
İnsanların duyarsız sevgisiz duygusuz ben çilliğini gördüm
İçimde fırtınalar koparken diş dünyaya savrulmak misali
Hayata dair bir yaşam.

Gülmek mi demiştin kahkaha atan etrafa neşe ile mutluluk dağıtan-
İçinde acıları anlatmayıp tutan o benim ben hayata dair
Gökgürültüsü kadar öfkeli elinden bir şey gelmeyip kabuğuna çekilmiş
Bir koza kadar sesiz
Rıhtımın kenarına yaslanmış bir sandal kadar yalnız bir yaşam hayata dair
Tatlı sözlerin altında gizlenen yalan ve sahte sevdalar
Karmaşık hayatlar içerisinde kördüğüm olmuş çözülmeyen yaşamlarla hayata dair
Şaşalı gösterişli yolardan geri dönmeyen
Ölümün varlığını kabullenmeyen insanlarda hayata dair