Günah(kar)mıydın sen Havva...?

ilk sorgu/m
ilk ana rahmin(d)e


daha doğmadan çizmişim yolumu kadere yüklenerek
velhasıl bir söylemi dilleyip kendime
sonranın bu hikâyesini öncenin ateşiyle yazmışım alnımın k/arasına
Kalû Belâ t/arafında kurulmuş bu dava
vaftiz edilmiş bir hayatın tırnaklarını kemirip damaklarımla
kırmızıya tutunmuş ellerim şefkatli göğüs çukurlarında
hangi inti/harlı gecenin ahıdır bu y/ara
kan kokulu bir ömür b/iç(il)miş günahsız uykularım(d)a


ilk yargı/m
ilk yolcu/luk günüm(d)e


ölü(m)ler mezarda deliksiz uyurken son(suz)a
ben yeni d/üşüyorum dünyaya daha
ey zaman düş yakamdan
ahını kusma bana


doğum


şeytan mı kesti göbek bağımı ben doğarken Anne
s a/n/cı içinde yürüdüm hep ömrüm" boyunca
ve bir o kadar ağır yüktü inleyen omuzlarımda
daha dilime bir kelam bulaştırmadan bu hayat
ağzıma tükürüp girmiş sol kaburgamdan iblis kolayca
cennette beyaz kanatlı melekler vardı hani
neden çıplaktı tenim ben doğarken söyle
duasız mı yaktın tüm gemilerimi
ki
karanlığa büyüyorum günbegün böyle


hayat


öfke tükürdükçe yüzüme her an
intihara bürünüyorum yaşam içinde anbean
aşk bileklerimi keserken durmadan
k/anımı kangren bakışlı ebabiller içiyor bana sormadan
yıkandıkça bakışları şah damarımda
ölüm kirpiğimde durmadan kanat çırpıyor
ağır ağır süzülürken göz bebeklerimden bu kara ışık
ellerim hâlâ düşsel bu güne tutunuyor
ömür ki işte
b/öylesi z/alim ve kar/ışık


içinde


hangi içimin bataklığıdır bu yalnızlık
hangi yüzün son karası
katran bir kalbin ağıdı nasıl da boğuk
tırmalar iç duv/arlarımı
elleri neden hep soğuk


vurgun


bu kaçıncı ben ölüş
nerden doğdu bu diriliş
kim bu demde yaşayan hain
hangi dünya bu şimdi
gidecek son hayvan kim ki


gözlerim sönerken


güz yangınıdır dökülen her yağmur
cehennem vardiyası bir sonbahar(d)a
gök dudağını inkâra bulamış
yer k(ıy)amet k/okuyor heyhat
rahmetinden kovuldum yüreğimin bak
diz boyu çöken son sefalet
ecel beni selâmsız yutuyor artık
geçmiş/im beni terket


ölüm


tutma beni giderken ey geniş zaman
yollarıma çiyanlar dikilsin bırak
o azabın ilk merasimi değil mi bu tören
beni toprağa koymadan boğsun b/ırak


diriliş


geçmiş ve bura da geçecek s/onsuz günler
iğne deliğinden geçmezmiş meğer
hepsi dikilmiş işte karşıma
beni doğarken b/içecekler
öğrendim en son nih/ayet


dikişsiz giyilirmiş meğer burda kefenler...




OtuzbirEkimikİbinonHumeyra....





Şiirimi günün şiiri olmaya layık gören değerli seçici kurula ve site yönetimine çok değer verdikleri sanat ve Edebiyat adına şükranlarımı sunuyorum...