2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1034
Okunma
ölgün suflelerden dirilir tanrı
çerağı pas tutan fincan okur en iyi,telve dilini
makaron bir ittifak borusudur
sarıldıkça kısalan kollar
siyah beyaz resimler sollar en çok
bir gideni
zaman kaybedilmiş travma fasikülüdür
andını yıkan tahviller bozar zihnin ritmini
ciddiyet bozdurur dudaklar
hassas doktrinler tedavülü peydaha düşer
ağlar,parankiması eskimiş gülüşler
durup dururken...
mutedil bir gecenin koynuna iç edip üzgün mercekleri
doldurup, kuru sıkı hüzzam nağmeleri
çakırkeyf bir gecenin asidine
yahut
boşalırken, miadı dolmuş rönensans takvalı bir truva açlık
akıp dururken kıvamsız bir çengi gibi içinden,içine
yakmalıdır Roma’yı o vakit
yanarken direnişler...
kontra bir hüzün vakti işte
uyurken...
ToprağınSesi
.
Cevap Yaz