Ufuklarımı Yığdım Gözlerime
ufuklarımı yığdım gözlerine
keskin gün doğumlarına gebe yüreğim bu karmaşalı zaman tünelinde yokum artık vücudunu bırak boş ver gitsin olsun şu dünyanın seni gören hayatın en normal akışıyla görsün seni bir ben farklı görür bilirim yalnızlık zulamda çifte yangını bakışlarının gel çöllerime bak sığın gücenmiş yağmurlarıma ayak basmam yalan gerçeklerine gün güzelse çifte kavrulmuş umutlarıyla dudağındaki gelincikteyim demektir bir ben bilirim bilmez kimsecikler unutulmadığını düşsüz göllerini bırak sevda sularımda yatan taze bir yapraksın sen önsözüsün tebessümlerimin beraber bitelim... çocuksu tebessümler yapsın aramızı ... kağan işçen |
tebrikler..
saygılar...