Benimle Yan
’ Ey murğ-i seher zi-pervâne biyâmuz
K’ân sûhterâ can şüd ü âvâz neyâmed * Ey seher kuşu! Aşkı pervanelerden öğren Zira o yanmışın canı gitti de sesi çıkmadı ’ şeyh sadi ey bütün hazinelerin sihirli padişahı bir rüyadır belki hayat sadece çocukların yıldızlara ilmikler dolayıp uykudan uyandırdığı, görkemli sanat yaslıyorum başımı içinden hazin şarkılar geçiren çınarlarına ey lutfuyla ülkerler devşiren padişah sırf yüzünün hatırına ölürsem hâtırama bir gül ek şâd olsun yeter! senden uzak garip kalan gülistan zengin olan sensin, kusurlu olan ben seher vaktinden önce uyumazsa hep çocuk ve mâsum mu kalır insan gün doğmadan az önceleri gökyüzü neden böyle şap tutar ve neden tuz için ağlar bazen çocuklar korkunç bir rüyadır hayat gazap yüklü bulutları iyi huylu aşıkların gözleriyle bir olmaza ırayan ey bütün kalelerden yenik çıkmış padişah kozalarını ser sevdamın güneşine dilimin uyuşuğu geçmiyor aşkından bak! evet rüyadır belki hayat sultanî kavakların yeşerdiği kırk yaşım yoksul bir safâdır bendeki sana dâhi perdeserap işittim diyordun ki imkân dışıdır bütün kavuşmalar ve ayrılıklarla süslenmektir bütün hüneri çalımlı bir hırkadır elbette hayat ey içli utkularla sefere çıkmış padişah dağlarımın suyu keskin soğuklukta içilmez can kılıcının sınandığı kalbimse çevgan esirim sımsıcak ellerinde hayat mâdemki hülyâlı bir seyyahtır tılsımı aşk ile tamamlanan yan! öyleyse benimle yan! |