YarSaçları dolaşık! rüzgârlarını tarıyor ömrüm toprağına yasladım başımı yer’yüzünün gözünün kıyısında mustafaçiçekleri büyüyor... Sarı, parlak ve ıslak dudaklarına eğilen karıncayı susamışlığın şarabını yudumlarken görüyorum. Ömrünün, gönlüme değdiği o an kadar şarhoş damarlarından kan yerine har geçiyor... Ey yar! Tuna kadar sessiz ve derin’den akıyorum... ..... |
Yeniden karşılaşmak güzel ikizim :) ( kemal abinin deyişine göre) saygı ve sevgi...