her yeni cümlenin umuduna seni asmaktan

öleceksin diye korkuyorum.

hayat kapat gözlerimi

gidiyorum.


önce ölmek..
sağaltırmı yaraları..
azaltırmı aşkları..
hiç sanmam..
mükemmeldi dost..
kutlarım..
sevgiyle..

"hep sonrayı beklediğim günün yamacında topal bırakıyorum aşkı"



ne kadar doğru bir cümleydi..bir o kadar acıttı içimi (gerçekliği)

yüreğe sağlık şair dostum yine çok güzeldi

sevgiyle

her yeni cümlenin umuduna seni asmaktan

öleceksin diye korkuyorum.


Şiirin hep güzelde kalması dileğiyle tebrikler.
Saygıyla.

EMEĞİEN YUREĞİNE SAĞLIK SUPER OLMUŞ DOST

kanımı buğdaylıyordun güz ağaçlarıyla
yaşımı bilmeyen bir ormanda yüreğime bastırıyorum yüzünü
geçmişin sınanmış bıçağı elinde
keşke seni kendi ırmağına bırakabilen gökyüzü olabilseydim
tek kelıme harıka

Cennet Kuşunun kanadına yazsam ki
"Bizi de çağır"
Çağırır mı?

Gidilen yer
"Gel" olsun
yeter

Güle güle der
"Hoşgeldin" le kucaklaşırız..

çok güzeldi değerli dost kutlarım

bugün herkes gidiyor
ben de gideceğim..

hayattaki en değerli varlığa ithafen...







tarihsiz bir beklentinin sarsıntısına vuran denizim
sabahlardan talihimi çalsam öğlende bulut vuruyor beni
önce martılar
sonra güneş ve yağmur kaçıyor
bu masalda kaç korkulara çoğalıyorum
dün gece yine düşümde gördüm gözlerini
kanımı buğdaylıyordun güz ağaçlarıyla
yaşımı bilmeyen bir ormanda yüreğime bastırıyorum yüzünü
geçmişin sınanmış bıçağı elinde
keşke seni kendi ırmağına bırakabilen gökyüzü olabilseydim
sırtlanıp dar sokakları geçebilseydim
kara gözlerinde susuyorum
karanlık eşelerken anlarımı
ben yine yeşile aşk sürüyorum
rüzgar yoruluyor bizi bize atmaktan.
gün ve gece karışıyor birbirine
dün koca bir denizin sahilindeydi adam
içini sızlatan benden düşüyordu

koşuyordum...


yağmur ikliminde dağılırken saçlarım
çılgın karanfillerle oynaşıyorum
rüyama ışık yaktığım özlemleri serpmeliyim
yoksa


ölüyorum...


hep sonrayı beklediğim günün yamacında topal bırakıyorum aşkı
tenime hep gölgesi vuruyor esmerimin
seyre daldığım masalın salkımlarında
elmanın hakkını mı yiyorum
eyvahh aşk benden boşanacak bu kadar bağlıyken sevmek
yetim bir şarkı gibi sızlanıyor dilim
yüreğini yüreğime harmanladıkça
korkuyorum




her yeni cümlenin umuduna seni asmaktan

öleceksin diye korkuyorum.

hayat kapat gözlerimi

gidiyorum.

.........
ve ölüm aç yüreğini

geliyorum...

kutluyorum usta kalemini... saygılar şair dost...

karanfil çılgınlığında ölüme seyirtmek gibi gidişin...

tarihsiz bir beklentinin sarsıntısına vuran denizim
sabahlardan talihimi çalsam öğlende bulut vuruyor beni
önce martılar
sonra güneş ve yağmur kaçıyor
bu masalda kaç korkulara çoğalıyorum
dün gece yine düşümde gördüm gözlerini
kanımı buğdaylıyordun güz ağaçlarıyla
yaşımı bilmeyen bir ormanda yüreğime bastırıyorum yüzünü
geçmişin sınanmış bıçağı elinde
keşke seni kendi ırmağına bırakabilen gökyüzü olabilseydim
sırtlanıp dar sokakları geçebilseydim
kara gözlerinde susuyorum
karanlık eşelerken anlarımı
ben yine yeşile aşk sürüyorum

*ama hep kendi ırmağında ummana çevirebilmek uğraşı bu sevdanın kara gözlerindeki suskusu.. diyesim geldi benim de. çok güzeldi yine her zamanki gibi usta bir kalem ve yürek sesi. tebriklerimle ve şiirle her dem*

uyanıyorsun

güzel bir şiir oluyor işte