SEMİNYA
SEMİNYA
Son deminde,uzak iklimlerinde bir güneş soluyor ah! Seminya Alevlenen yüreğim gökyüzünde, bir sonbahar çırılçıplak ağlıyor. Kirpiklerimin çekip gidesi var dinmeyen sağanaklarından. Öyle bir kum fırtınası ki susarak özlediğim mesafelerinde Sönmez, düşler sokağımın yangınları bu cenderede, ah! Seminya Bırak bu zelzelede, sensiz ruhuma üflenen tümceler alsın canımı. Sensiz maviler biriktirdikçe şehirler arası kıvrılan yollarda Kaç vurgun yedi gençliğim,uçurumun kıyısında ah! Seminya Ayaz tutar soluklarımı,onulmaz acılar eşiğinde ,al bu yarayı canımdan Büyüyor içimin gece rengi tufanları,umutlar pranga, nefesler kelepçe Çarmıha gerilmiş bedenim,isli düşlerimde suretin gözlerime değdikçe Kaç kilitle mühürlüyüm,hangi zındanın dehlizlerinde gömülüyüm? Durup ulu bir dağın doruk noktasında haykırsam ah! Seminya Yankılanır mı sesim, değer mi tenine nefesim, yetişir mi meltemler? Kundaklanmış hayallerim, kızıl şafakların darp izlerinde saklı bir mülteci. Sürgün edilmiş ruhumun,fecirlerimin en günâhsız muştusu Seherlerimde biriktikçe yokluğunun gölgesi,ensemde Azrail’in nefesi Gamzende içtiğim sular hatrına,serçe ol kon omzuma ah! Seminya Gergeflerle örülü hayatımın, çekilmez hengamelerinin tam ortasında Yüreğime mıh gibi çakılan ,mânâsı düşlerimde saklı sevdam Eşkıya olup dağlara mı çıksam,meczup olup yollara mı düşsem? Düşsün üzerime çığ donayım,ısınayım soluğunda ah! Seminya Hicran kurşunlarına dizilip vuslat düşlerinde eriyen bu yürek, kan-revan Ve sen zorlarımın soluksuzluklarında sahralarda titreyen ceylan Şimdi bir ah çekiş sevdama, yetişir mi imdadıma kan kızılı şafaklar? Ah! Seminya ah! Seminya ah! NECAT USLU Not:Bu şiirim Cahit Sıtkı Tarancı Şiir Yarışmasında yaymlanmaya değer şiirler arasında 1.Sırada yer alıp çıkarılan kitapta yayınlanmıştır. |
Demişsiniz ya hani yorumunuzda.
Herkes kendi sevgisini bilir ve ondan mesuldür.
Sevilmeye gelince;
İŞte kaç defa sevildiğini yahut sevileceğini hiç kimseeee bilemez.
Ne diyordu bir şarkıda...
https://www.youtube.com/watch?v=XEEYix4D3IQ