KURTULUNDA GÖREYİM
İnsanız en nihayet halimiz hep temaşa
Biz yaptık sanıyoruz elimizden geleni Oysa O istemezse erir ateşte maşa Bir an da gözyaşına boğar bahtı güleni Binlerce kar tanesi değmeden birbirine Sihirsel bir ahenkle gökten yere düşüyor Tam hükmettim sanırken yeryüzünün kirine Sonra onun bağrını kardelenler deşiyor Açıyorlar her biri diyor ki selam size Ey mevkie uyup da kendini şah sananlar O ki niceden nice mucize verdi bize Hala görmez misiniz ey nefsine kananlar Uçsuz deryalar bile bir buhara dönüşüp Bulutlar terkisinde çıkarken seyahate Yıldızlar asırlardır bir yanıp bir sönüşüp Hangi kudretle döner ışıksal ziyafete? Yüz milyarca canlının biri birinden farklı İkiz denilen bile fikirde ters düşüyor Şu güç yetmez âlemde kim bilir neler saklı Belki ateş içinde alev bile üşüyor “Ben yaptım” diyenlerle “yapacağım” diyenler Hadi sizi göreyim mahrum kalın nefesten Sizler gururun kibrin gömleğini giyenler Kurtulun da göreyim makber denen kafesten İHSAN TURHAN |