Leylaklar kurur bahçede, tertemiz gökyüzü sude,
Yıllandıkça acı verir aşığa, yere dökülen bade.
Günahkarlar beklerken cehennemde, cennet için müsade;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlığında.

Her yerde içerlerdi aşıklar, gümüş kadehte o suyu;
İçip içip katlederlerdi, hunharca, siyah kuytuyu.
Rüyalarda farkederken sen, el veren, ruh-i uluyu;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlığında.

Yavan seslerdi duyduğum, gölgelerin peşinde!
Derdi olmayan var mıdır şu cehennem ateşinde?
Hakkın haksızlığa, her kuvvetli direnişinde;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlığında

Kaybolur şairler, şiir nöbetinde, yavaş ve renksiz,
Hatırlanır gökkuşağında, unutulur isimler sessiz,
Fırat boğulurken kendi kanına ,kalırken nefessiz;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlığında

Hançer oldu nedeni,yaktılar şahit kozalakları,
O hadiseyle vadiye çevirdiler, titreyen yanakları,
Cehenneme bilmeden koşarken, mazlumun ayakları;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlığında.

Ölüm korkutur bir an, korku getirmez fayda.
Bu mucizelerin nedeni ne Şems’tedir ne Ay’da!
Yıldızlar seni izlerken, gece-gündüz semada;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlığında



İsmail Şanlı

..Yaklaşıyor vuslat, kaybolurken fıtrat.. ben beni unuttuğumda, bana beni sen hatırlat..