SON VEDAElveda doğduğum karanlık kasaba... Elveda anılarımla dolup taşan tozlu raflar.. Elveda yollar, ayak bastığım kaldırımlar... Çocukluğumun en basit kahkahaları Elveda gençliğim.. Elveda mahalle arkadaşlarım Sır ortaklarım.. Elveda düşmanlar, Elveda Ruh-i Ulu Elveda size... Elveda patika damarlı iki büyük tepe Elveda bekçi sıfatım, sinsi kimliğim Elveda içime kapanık olduğum yıllar Elveda cehennem.. Elveda cennet tepesi.. Elveda umutlarımı çürüten sonbahar yaprakları Elveda dostu kazandığım kan kavgaları, Elveda ilk öpüşmem.. Elveda son sevişmem.. Elveda her sabah geceyi özlediğim Geceleri sabahı düşlediğim yatağım. Elveda okumaya kıyamadığım kitaplarım, Sigaram,kültablam,çakmağım, Emanet bıraktığım intikamlar... Elveda vazgeçişlerim, Haykırışlarım, Hayata başkaldırışlarım... Elveda gezmeye doyamadığım orman, Elveda hazinelerinde çulsuz kaldığım, Sevilmelere doyuran, Sevmelere aç bırakan, Aşkı gömdüğüm toprak. Elveda karanlığının tiryakisi olduğum kasaba... Elveda Yarımada! Elveda masmavi deniz! Elveda taşlar, oltalara takılmamış balıklar... Elveda gölgesinde dinlendiğim zeytin ağaçları... Mordoğan’ım, güneşsiz barakam, fakir sofram... Elveda.... Elveda anne, baba! Elveda kardeşlerim.. Elveda.. İsmail Şanlı |