DOST BELLEDİK / senliği...
Seyran yeri bildik dünya düzünü
Bitmez sandık baharını güzünü Dağıtmadık gönüllerde hüzünü Harladık biz yürekteki közleri Zühtü riya ile avuç açtıkta İmdatlara sırt çevirip kaçtıkta Hayal alemine dalıp uçtukta Darladık biz havadaki kazları Börtü böceklere zehir saçarak Tabiatın ta içine mıçarak Ekilmeyen yerden bile biçerek Karladık biz doğada ki özleri Huşu ile bir gönüle akmadan Ar namusu kafamıza takmadan Geldiğimiz yerlere hiç bakmadan Horladık biz halisane sizleri Surumuzda açılan her gedikte Pürdikkatle bekleyerek tetikte Bu diyarda hastalıktır dedikte Körledik biz Hak’kı gören gözleri Mecalsizken ekmeğini bölmeye Gamdan uzak neşe ile gülmeye Razı dedik bir an önce ölmeye Zorladık biz masumane pozları Dilimizden düşürmedik enliği Kendimize dost belledik senliği İçimizde hapsolan kem benliği Sırladık biz ele veren gizleri Mehmet Ali ÇAĞLAR (Çağlar ABDAL) Çorum / Aralık 2024 |
Biz de okuduk ve kutladık yürekten
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, dosttça kal, sağlıcakla, hoşça kal