gerçek mi ?

o hiç olmadı ki...

olsaydı,ölüme yenilirmiydi...?

su(ç)suzdum bekledim hep seni
taki
son ana kadar sevgili...

hangi gecenin göğsünde serkeşsin ey vefa !
sinem çatlıyor öfkeden sana
kansız bir cengaver savaşı içim
düşlerim günahın dilinde kör ziyan
dudağı iffetsiz bu şiir kadar derin
yakın bir ölüm kadar sağırsın bana

duymuyorsun...

kapatın artık
kapatın gecenin tüm kapılarını
girmesin içime bu kara aydınlık
Melekler sevsin, tarasın saçlarımı
değmesin kirpiğime
O kirli yılgınlık

uykusuzum...

bilmem kaç yıllık bir yorgunluk bu içimdeki
kaç asr"ın artığı üzerimde gezinen bu gölge
adım adım takib eder beni gizlice
üşüten bu soğukta ne peki
zemheri aynasında yakar tenimi
kim sarhoş edip çakmış seni göğsüme
yıllanmış ayyaş bedevi

gidiyorum sessizce,düşüyorsun ardıma

ben çöllerde gezinen yalın bir zülal
sen içimde boğuşan güneşsiz melal
çatlamış dudağım göklere değer her dem
y/anan ben olurum d/okunan sen
cansın...c/anımdasın

nefesim ondan mı günah kokuyor ne
ağlıyor umudum Cebrail kanadında
bak işte
Aşk bildiğimi kan ile yıkıyor ellerim hala
sonra sığınıyorum ölüm kokan o güne
dar bir umutla giyiniyorum son kez üstüme seni
Malik tükürüyor öfkesini yüzüme

uslanmıyorum...

gözlerim sen içiyor bir Cennet sarhoşluğumda
kirpiğim c/an kusuyor Cehennem sıcaklığında
ve sökülüyor damarlarım bir bir göğsünden
dökülüp şerha şerha ayrılıyorum teninden

sen öte yurda yol alan
ben ateşler üstünde bir dünya kuran
sen hurilerin gözlerinde bir se(l)vi
ben Mağma da ölümsüz sevi

kim yakar hala ülkemin ışıklarını
kim Aşka uyandırır bu şehirleri
devirin yıldızları göklerden artık
katledin Mehtab-ı hadi
vurmasın yüzüme ay ışığı

gerçeğim öldü...


onbirnisanikibinon...humeyra...


Şiire güzel yorumuyla can olan sayın Mustafa Doğan beyefendi ve seslendirmeye vesile olan sayın Mürsel Emre Doğan hocama, şükranlarımı sunuyorum...