koridorlar
Karanlığın gölgesinden yayılan siyahi kokular,
Çürümüş yosunlar. Ölüme yaslanan kayalıklar Kayalıkların üstünde oturan, Yalnızlığına bakan yaşlı bir adam… Kendi geçmişinin kokuşmuşluğu sinmiş üstüne. Kayalıklardan hayallere doğru Yürürken, Geçmişini geleceğine çağıran Ayaklarından başlayan sonsuzluğa uzanan.. Birbirine dolaşmış binlerce koridorlar… Hangi tarafa gitse Koridorun sonunda onu bekleyen yaşlanmış acılar, Yüreğinde eskitemediği üşüyen alevsiz korlar. Bir ayağının altında kayalar..diğerinde Ucuz bir ölümü hatırlatan uçurumlarrr… Avucunda kurumuş yapraklar Saçlarında yıllanmış beyazlar Gözlerinde seneler uzunluğunda damlalar… Kaç yıl oldu gitmeyeli bilenmez . Gideceği muhtemel Hayatından arta kalan zamansız mekanlar.. Bütün duyguları ölüme bir adım kadar yakındalar |
çok çok doğal sade ve etkileyciydi...