Okuduğunuz şiir 26.3.2010 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
bu gece
ay ve güneşgülümserken oturup yeni bir şiire sığındım bu gecede tüm geceler anılarımda fırtınaydı aynanın önünde su gibi sessizliğime yürüdü küçük kentler anladım gökyüzü donarken hüzün kopçalanmıştı kanıma bir başına kalmıştı dokunduğum her şey
saatler ilerlerken tarihler sesimi düşürdü düşüncelerim ellerimde çiçek gibi kendime gittim yağmur gibi akan aklımın rüzgarında koyu karanlığa sürüklendim ve yeniden tutsağı oldum ellerin
-ay ayaktayken gülüşü incinmiş güneş tepemde uyuyordu-
gün aydınlanmadı savrulan fotoğraflar gözlerimi uzaklara bağladı siyahzamanlar perde perde inerken artık yalnız bir kadındım kalabalığımda yüzüm hep toprağa bakan bir varmış bir yokmuş karelerde mavisiz dolaşıyorum
merhaba beni çağıran bu kaçıncı adım ne olur güneş gelmeden yanıma bana bağırma bak suskun sevdalar gibi duvarlarda ağlıyor içeride öldürüyorum benimle büyüyenleri ve uçurum gözlerimde size bir kez daha veda ediyorum
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
bu gece şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
bu gece şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
MERHABA gün aydınlanmadı savrulan fotoğraflar gözlerimi uzaklara bağladı siyah zamanlar perde perde inerken artık yalnız bir kadındım kalabalığımda yüzüm hep toprağa bakan bir varmış bir yokmuş karelerde mavisiz dolaşıyorum
Çok güzel ifadeler Kimin yokki gözünde ki anıları kimi silik fotoğraflar içimizi acıtan hatıralar. Çok güzel tebrik ederim .Sevgiler selamlar.
"artık yalnız bir kadındım kalabalığımda yüzüm hep toprağa bakan bir varmış bir yokmuş karelerde mavisiz dolaşıyorum" İnsan hep tek başınadır. Yalnızlık değil midir tek başına gelip, tek başına gittiğimiz. Kutluyorum günün şiirini, yazan yüreği de. Sevgilerimle.
noktasını virgülünü otomatiğe bağlamış (otomatık vitesli)güzel bir şiir okudum. öldürüyorum benimle büyüyenleri ve uçurum gözlerimde size bir kez daha veda ediyorum
bu gece soğuk odalarda güneşe kızgın yüreğim
güneşe kızıpta her gece intiharı düşündüğünüzü sandım.Aman vazgeç bu düşüncelerden her gece güneşin tadını çıkarmaya bak di/yorum.:))
Efendim; tüm sanat dallarında üç ana evre vardır: a) çıraklık evresi, b) kalfalık evresi, c) ustalık evresi. Şiir sanatında da gene üç evre vardır: a) hamdım, b) yandım, c) piştim. Bir şiirin veya bir şairin hangi evreler içre ve hangi aşamalarda olduğunu; bize yazmış olduğu ürünler ya da şiirler ele verir.Dünkü şiirimiz ve şairimiz hamlık evresindeydi ve ürünün tadı kekre çalmakta ve ekşi erik gibiydi.Dün geçti.Biz bu güne bakacağız. Bu günkü şairimiz ve şiirimiz yandım evresinde. Yandım evresinin bir diğer adı da ağlama evresidir.Bu şiirde şairimiz alabildiğine ağlamaktadır.Güzel ve etkili ağlamış mı? Şimdi kısaca ona bakalım: Kimi satırlarda mükemmel imgeler kullanarak harika anlamlara ulaşmış.Hangi satırlar onlar? Onlar şu satırlar: '' Düşüncelerim ellerimde çiçek gibi/ Kendime gittim../Kişinin düşüncelerini ellerine alıp, kendisine gitmesi..bir düşününüz? bu iki satıra tüm mal varlığımı ve canımı verebilirim..O kadar güzel ki; anlatamam. /'' Artık yalnız bir kadındım kalabalığımda/ Yüzüm hep toprağa bakan/ Bir varmış bir yokmuş karelerde/Mavisiz dolaşıyorum/ Ömürü terazinin bir kefesine koyunuz; bu üç satırı diğer kefesine.İnanınız bu üç satır ağır basar. Tüm bu satırları yazdığı halde neden şairimizi piştim(ustalık) evresine almadık da yandım(kalfalık veya ağlama)evresinde bıraktık? Şundan: İnsanın kendisine ettiğini hiç kimseler edemez. Şimdi şu yazacağım satırlara lütfen bir bakınız? O güzel ve mükemmeli yazan kalem; nasıl oluyor da bu ve benzeri satırları da yazabiliyor? Ne mi onlar? O satırlar şunlar: ''Ay ayaktayken gülüşü incinmiş güneş tepemde uyuyordu'' Burada ne doğru dürüst bir im; ne de doğru dürüst bir imge var.Ne de tam ve yetkin bir şair gibi kurulmuş cümle ve anlam derinliği var.Uyuyan(dünya ile ilişkisi kesilen)bir varlık hiç bir şeyden etkilenmez ki; gülüşü veya şurası burası incinsin.Sonra ayla güneş kolay kolay da bir arada olmazlar ve bir araya gelmezler.Yani bu satırın anlamdan ve kullanılan im ve imgelerden başka kurgusu bile bulanık.Teknik açıdan da birkaç sözcük veya ek gözüme batıyor: Örneğin ''duvarlarda'' dözcüğünün ''da'' sı ayrı olsa veya ayrı yazılsaydı anlam daha bir derinleşip, çoğalacaktı. Gene ''Hüzün kopçalanmıştı kanıma'' satırındaki ''kopça'' sözcüğü burada sırıtmakla kalmayıp, kanın dolaştığı damarların içini parçalayıp, cırtmakta ve şiirin sıcacık iklimini buza çevirmekte.O satırı şairimiz şu veya başka bir biçimde yazabilirdi'' Hüzün karışmıştı kanıma'' veya orayı yumuşak tutabilecek, yumuşatabilecek bir başka sözcük bulunabilirdi.Son olarak şunu söylemek isterim: Evrende hiç bir şey tam ve mükemmel değildir.Tam, mükemmel ve yetkin olarak bir tek Tanrı vardır. Artıları eksilerinden çok çok fazla olan ve derin anlamlar içeren satırlar yazabilen; gelecekteki edebiyatımız için ışık ve ışıklarını görebildiğim, henüz daha ağlama evresinde bulunan, güçlü bir şair ve güzel bir şiir okudum.(üç beş çiçekten aldığım bal, kovanımı doldurmuştur)Şaire ve araştırp, bulup, emek verip..buraya asan; değerli seçki gurubuna da, en içten saygılarımı ve şükranlarımı sunuyorum.
mustafa_kalkan tarafından 3/27/2010 2:05:24 PM zamanında düzenlenmiştir.
mustafa_kalkan tarafından 3/27/2010 2:07:33 PM zamanında düzenlenmiştir.
mustafa_kalkan tarafından 3/27/2010 2:12:19 PM zamanında düzenlenmiştir.
efendim yorumunuzda ne anlatıyorsunuz bilemem ama biyanlışlığı düzelteyim istedim.a)hamdım,b)piştim,c)yandım olacaktı.umarım ki gözünüzden kaçmaz.iyi bir niyetle uyarmak istedim.
Güzel bir yorum daha okudum kaleminizden. Allah (cc) yerine tanrı yazamış olsanız da. Yerine göre Tanrı kelimesi de kullanılabilir lakin ben burada Allah'ı tercih ediyorum. imla hatalarım olabilir,yorumlarda sizin gibi imla hatalarını belirten olursa öğreniyorum. bu yüzden de memnun olu/yorum efendim.Selam.
merhaba beni çağıran bu kaçıncı adım ne olur güneş gelmeden yanıma bana bağırma bak suskun sevdalar gibi duvarlarda ağlıyor içeride öldürüyorum benimle büyüyenleri ve uçurum gözlerimde size bir kez daha veda ediyorum
ya da, yalnız bırakmıştı dokunduğum her şey gecede, karalıkta yalnızlıkla aydınlıkta kalabalık içinde yalnızlık; satışı olmayan bişey.kimse dönüp bakmaz yalnızlığa.bilmem farkındamıyız:pazara çıkmayan şeyler azaldıkça artıyor yalnızlığımız.iyi iş çıkarmışın.kutlarım.
anladım gökyüzü donarken hüzün kopçalanmıştı kanıma bir başına kalmıştı dokunduğum her şey
saatler ilerlerken tarihler sesimi düşürdü düşüncelerim ellerimde çiçek gibi kendime gittim yağmur gibi akan aklımın rüzğarında koyu bir karanlığa sürüklendim ve yeniden tutsağı oldum ellerin
hüzne takılmış birkaç kelime ve oltasında asılı kalmış yürek gece sıcağı üşütür sinsice
Derin duygular güzel mısralarda anlam bulmuş, tebrikler, sevgiyle...