farkındayım kaç zamandır aforizma kesmiyor dilim
biyolojik bağcıklı cümleler kurmamak gerekir derken
farkındayım habire rotatif makaronsuz cümleler sarfediyorum
şair değişik kalemlere el atsa da
halbuki bir şiir bir giydiğini bir daha giymemeli!

varsay ki Adem kaburgasız doğdu!
varsay ki hiç yaşamadı Yusuf Züleyha!
sevmek bıkmamak usanmamak temelli inşa iken
seni seviyorumlar artık tak ettirmedi mi sevmenin canına ?


hani elindeki mavi çamurdan dünya boyasıydı o meret
hani köpüren yürek akıntısıydı binlerce balığın denizinde
farkında mısın?
hep aynı suyu samanı görünce hep aynı merek!
gayyanın çukuru çoktan doldu oysa
şükret yaradana ki; sayısız vermiş mübarek
yoksa
vurmadığın gece
yaralamadığın ay
kaydırmadığın
düşürmediğin yıldız da kalmayacak yakında onlarda bitecek...!

koca kainatta binlerce canlı
ki her biri bir kainat kadar esrarlı
mesela; ne bilir bir balık tersine göçü
ne bilir bir tohum ne zaman yeşereceğini
bir amip ne bilir kaça bölüneceğini
dünü okurken, bugünü yaşarız
ama düşünmeyiz ki;
asıl yarına yazarız
dünü unutmadan sorgulamalıyız
ama
sıktığımız mermiler;
vurmalı geceleri
vurmalıyız karanlıkları
korkmadan ve sustasız yazmalıyız günceleri
yön vermeliyiz geleceğe
ve en önemlisi;
bilmeliyiz yazdığımız kadar yönetileceğimizi ...!


yani;
kalemi duy/arsız olmamalı ki olsun geleceği
kendiyle kavgalı olmamalı ki onuru olsun geceliği
kelamı suturulsa da kalemi konuşsun tümceleri...!


nefsi müdafa; hattı müdafayla yer değişmedikçe derzinde
dalına hergün yeni düşünler aşılamadıkça o denizin derisine
her gün yeni harfler üretilmez
evet de;
peşi sıra birbirine benzer tümceler yumurtlayacaksan illa
illa benzeyeceksen yani bir yumurtaya
yılandan çıkan yumurtaya değil
yumurtadan çıkan yılana özen bari ...!



duydun mu kalemim!
sen; benim d ü ş ü n d ü k l e r i m i yazdığında değil;
ben senin yazdıklarını d ü ş ü n d ü ğ ü m d e bir değer oluştururuz!
yoksa; ikimiz de olsak olsak
ucuz köşelere cılız köle
ucu batmayan dizelere kalemşör oluruz!


yani bir hiç...!





ToprağınSesi




.