Bir film şeridi gibiydi, bir akşam.Televizyonda on binler bir oteli yakıyordu ve bağırıyorlardı ’’Allahu Ekber’’.Ne olduğunu öğrenememiştik.Sonradan öğrendikki otuzyedi
ozan,şair,yazar,düşünür can vermişti bu elim olayda.Zamanın hemen hemen tüm politikacıları yakılanları suçlarmış gibi demeç veriyorlardı.’’Ölümleri kimse tasvip etmez ama tahrikte vardı gibi’’.Tahrik ( cami bombalamak ) gibi.Sonradan anlaşıldıki bombalama yok.Sonra Aziz Nesin e çamur attılar.Demeçleri ile milleti tahrik ettiğini söylediler.Sonradan o tahrik demeçlerini bulamadılar.Tüm sağ kadrolar Erbakan,Çıller,Mesut Yılmaz söz birliği etmişçesine orta da tahrik olduğundan bahsediyorlardı.Ama ortada suçlu yoktu.Eski adalet bakanı Şevket Kazan ise yakanları savunan avukat olarak karşımıza çıkıyordu.Yakanlar ise çoktan yurtdışına kaçmıştı.On binleri Sivas’ta engelleyemeyen güvenlik güçleri, yüzbinlerce protestocu demokrasi güçlerini Ankara ve İstanbul ’da dağıtıyordu.

Bu şiir o günlerde yazıldı.Uzun olduğu için iki bölüm halinde yayınlama kararı aldım.Teşekkürler.

Çıkmak insan yolculuğuna,
Çıkmak iyiye doğru,
Bilime doğru.
Biriktirmek güzellikleri
Sana dokunmak için,
Sana ulaşmak ,
İnsanı bulmak için.
Gitmek düşler ülkesine
Barışa kardeşliğe.
Yüz yıllar, bin yıllar geride
Özlemim var , arzum var.
Yeşil gitmiş, doğa gitmiş.
Ortalıkta kızıl, kızıl
Kanım var.

Uçmak lazım,
Periler diyarına uçmak.
Geçmek lazım,
Rüyalar ülkesine geçmek.
Sabırsızım işim var.
Orada bilim pırıl, pırıl
Deste , deste
Görülecek hayalim var
Aşkım var.
Ve orada,
Çocuk, çocukluğunca şen
Meyvelerim dolgun diri.
İçmek, içmek lazım
O tılsımlı iksiri.

Dumuramı uğradı toplumsal belleğimiz.
Uçamam, geçemem, yapamam.
Kafam var düşünemem.
Gözüm var, göremem
Ağzım var , dilim var ama,
Konuşamam.

Bir şeyler yapmak lazım
Karınca, kararınca.
Gülün rengi kan,
Aşkın rengi kan,
Ekmeğimiz kan,
Ve yürekler paramparça.

Öp bir kere dudağından
Son nefesi vermez iken.
Gör, düşün, anlat
Gözlerin,
Gözlerin görür iken.
Tut ellerimden tut biraz
Karanlıkta yürür iken.
Sevgi ver,ışık ver,su ver
Dallarım,
Dallarım kurur iken.

Otuzyedi ışık, otuzyedi meşale
Göz, göre göre
Bir değil, yüz değil
On binler getirdi beni bu hale.
Göz , göre göre
Otuzyedi can,
Otuzyedi kan.
Yeter artık bekliyorum,
Yeter artık gel her an
Taa Spartaküs’ ten bu yana
Hep biz yandık,
Hep biz olduk gün sayan.

Hak çiçek,
Bilim çiçek
Aşk çiçek
Sarı çiçek,mor çiçek
Bir kerecik gel çiçek.
Beklerim gelmez oldun.
Hallerimi sor çiçek.

Sivas destanı bölüm 1

17.7.1997.Mönchengladbach