bakarım
bakarım göremem
ben körmüyüm acaba
duyamam top atsalar
hançerler
vurulur böğrüme
acı yok
acı yok bu yarada
ben
taşmıyım acaba
tanrım tanrım
ne çok taş var
bu dünyada

Söyle gülüm söyle,
Kan ne , yara ne ?
Şu Sivas ta
Orta yerde duran kara ne ?

Bİlsenki,
Karanlıkta aydınlığı bulamazsın.
Bilsenki,
Vurursun, vurursun sen geleceğini.
İnsanlığa uzanıp barışı saramazsın
Ne yaparsan yap
Gerisin , geriye
İleri varamazsın.

Söyle gülüm söyle
Sendeki bu hal ne ?
Şu yazın aklığında
Alnındaki kara ne ?

Kapanır kapılar,
Kapanarak.
Kapanır kadınlar
Kapatılarak.
Kapatılarak aydınlık engellenir.
Açın kapıları,
Açın zindanları
Zararı yok, içeri ışık dolsun.
Kapıları zindanları açın
Karalar,
Karalar ak olsun.

Söyle gülüm ,söyle
Şu sendeki salgın ne ?
Kış değil, soğuk değil
On bin, on bin yangın ne ?

Havada ayrılık var,
Yobazlık var.
Bakar bakar göremez.
Bakan gözler göremez.
Görmez bakan ,görmezse
Adaleti göremez.
Havada ayrılık var,
Yobazlık var.
Bakar bakan göremez,
Adalet bakanı göremezse
İnan ,
İnan bana
Onda tavukkarası var.

Söyle gülüm söyle
Güzel ne güzellik ne?
Avrupanın göbeğinde
Başındaki karanlık ne ?

Kafa kazan,
Boş kazan.
Yobaz bakar
Kör kazan.
Değilmi ki, bakan bakar göremez.
Değilmi ki, insanlar ninnilerle avutulur.
Ve adalet bakanı tarafından,
Yakanlar savunulur.
Kara kazan, boş kazan.
Lanet sana , Mervan kazan.

Söyle gülüm söyle
Sivas ne Kerbela ne ?
Yobazlar on bin,on bin
Başımdaki bu bela ne ?

Çıkmışız insan yolculuğuna
Çıkmışız ele güne karşı.
Aydınlık çiçek, çiçek
Hayata kendimizi katmışız.
Yanarak, yakılarak
Karanlığı aydınlatmışız.
Bilim deste, deste
Çıkmışız insan yolculuğuna
Her taraf
Ekmek,su,bolluk
Ne para ,ne pul
Ne baskı, ne zulüm.
Kalmamış insana kulluk.
Pak insanın, pak çocukları
Pırıl,pırıl
Bilim pırıl,pırıl
Yolumuz aydınlık.
Bir uzun gerçekte buluşmuşuz.
Ve büyümüş
Semaha durmuşuz.

17.7.1997 Mönchengladbach