SANA VARMAK
Aya vardım.
Marsa vardım. Işınlandım saman yollarına. Ah bir seni , bir de seni Alsaydım kollarıma. Sese vardım, Işığa vardım, Atoma vardım. Ah ne zormuş, ne zormuş. Şaşıyorum çaresizliğime. Her şeye vardım amma, Varamadım sana, sevgiye. Milyon , milyon ölüler Milyon , mılyon sevgisiz sevgililer. Paralar milyon , milyon. Açlık milyon ,milyon. Çözemedim , sevgiyi saramadım. Her şeye vardım ama, Ben sana varamadım. Uzaya vardım. Çağ ötesine, Kara delikten , mor ötesine ulaştım. Ellerim geleceğe değdi. Başım göğe erdi. Robotla selamlaştım. Yarınlarıma vardım ama, Ben sana varamadım. Yalana vardım. Nefrete vardım. Kin ve ihanete vardım. Kafa tuttum dünyaya , Soktum herkesi hizaya. Silaha vardım. Bak, korkuyla bakıyor, Yaşama küsmüş hayvan, Doğayı katleden insan. Yanarım ben yanarım, Sevgisizliğime yanarım. Hepsine vardım ama, Ben sana varamadım. Ay kanıyor, Mars kanıyor. Dünya kanıyor. Yediğimiz ekmek, İçtiğimiz su, Döktüğümüz gözyaşı kanıyor. Işığa varan umut. Toprak, deniz, ot Ormanlar, insanlar,hayvanlar kanıyor. Ay ışığı gözüm ol. Yolum ol, yoldaşım ol. Gel sen bana çözüm ol Varayım artık sana. Sevgim ol, sevgilim ol. Al beni kollarına. 29.05.06 Mönchengladbach |