Yanağım Karanfil Dudaklı

kent yakışmıyor sensizliğime
gece daha çok olmalı
örtmeliyim üstünü hüznümün
yıldızlarla delik deşik
aklımda düğümlenen gözlerini
hiçbir sabah açsın istemiyorum

gece ilişmiyor sessizliğime
hiçbir susmak beni bu kadar kötü
uğurlamamıştı
korunağına anıların
sarsak bir ölmek korkusu bu bebeğim
karanfile dönüşse her dokunduğum
yoksulunum yoksun

’ağlamak için bile
yeni bir dil yaratıyorum
sen benzersiz coğrafyası
aramıza düşen kıvılcımların
kırağılar sonrası alalı bulalı
şiirler seçiyorum boyuna göre
beni en olmadık zamanda
hiç olmadığım yerde bulacağını
biliyorum
uzun oturmuş resimlerimdeki gibi
yanağım karanfil dudaklı’

ırmak boylu gözlerimde anlamın
imge tutkumsun halden hale yerden yere
terli kısraklar su içerken bakışlarımdan
senin için mutlaka
bir buluta bakma anı ayırıyorum...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.