Ashab-ı keyf mi sandın sen anı,
Çıkabilecek misin,karanlık mağaradan,
Gelince zamanı,
Bak cadı kaynatmaya başladı kazanı,
Karıştırma telaşında mekanlı,mekansız olanı,

Fark etmedin pamuğum,
Yedin sihirli elmayı tamam,
Nasılda uyuyorsun mışıl mışıl,
Girmiş gül bahçene asi şahmaran,
Üflüyor nefesini dimağına,
Hissediyorsun usul usul,

Sen uyu,
İşte soluyor tek tek ektiğin çiçekler,
Bir asırda yetişti,
Bir günde kökünden biçecekler.

Yeşeren yediverenini,
Koklarken çeri tayfa,
Pek kükrek,pekte kibirli yüceler,
Lakin dikeni batınca,
Ürkek mi ürkek lal dilli cüceler,
Uyan ! Sen uyan onlar bi fayda,
Örtmesin gününü zıfiri geceler,

Bekliyor musun çok,
Uyandırsın seni bir prens sahi,
Yok pamuğum yok,
Bir daha gelmez dünyaya,
Gök gözlü dahi.

[Uyan prensesim sen uyan,
Olmayacak sonra sesini duyan.







kalin ]