Her harfi ne kadar siyah-beyaz bitiminde olsa da suskunun damarlarını içen türden bir o kadar da avaz avaz çığlıktı kalbi deşilen. - görünümde harflere bakılınca sayfaya bir de çok ses yok ama şiirin derinine inince dayanması güç oluyor burada -


En çok dikkatimi çeken konu tema bütünlüğü ve de bunların düzen içindeki dizilimleri oldu. Çünkü çoğu çalışmalarda izliyoruz yola çıkılıyor evet yürünülebilindiğini de izliyoruz lâkin bir yerlerde kopuyor çizgiler. Bir ayak başa biri sona uzanıyor hani bunun betimi ortası nerede peki, diyoruz. Ki bu bağlamda ,


" b / aşka k / ayıp " şiiri hakikaten kayıplığı da anlatıyor görünen ve de yaşanan ayıplara bir artının daha eklendiğini de ki şiir başırılı.

Düzen dedim ama düzen demek dağınıklık olmaması gereken demek değildir . Bazen harfler de dağılacak nokta virgüller de ki bu sayfanın " noktalaması bir facia". Yerinde kullanılmış çok az hareket var ama buna eksikli gibi bakmayacağım. Çünkü böyle ruh hali görüntüde ancak böyle anlatılabilir. Kasti olduğunu düşünmüyorum. Kalemin kasten baştan savma bir çalışma sunduğunu düşünmüyorum zira öyle olsa idi "şiir ruh'tu " demezdim ayrıca kelime hataları da olurdu öyle olsaydı- sadece 3. dizedeki " -ki " ekine bir daha bakın sanırım ayrı yazılmamalıydı.-


"Aşk dilimi satırlarımın,
Söz diziliminde ki büyük hatasın artık..!// "

Şiire girişte hikayenin sonundan " artık" kelimesiyle nefesleniliyor. Ki bunun son olduğunu belirten tek ifade de odur ki başlangıç diyebiliyoruz. - Ayrıca aşk dilimi satırlarımın ifadesi ile mükemmel imge bütünlüğü sağlanmış ki bunun için kutluyorum-


"Ne fark ederdi ki?
İkimizde biliyorduk artık,
Sadece şarkılarda kalacaktı ‘’buruk acı’’... "

Sonra tam ortasında bir diğer " artık " la devam edildiğini anlatıyor kanamayı duyurmaya. İkimiz de biliyorduk- ne de büyük ses ki hakikaten kutluyorum mükemmeldi-



Ve ,


"Kimsesizlik coğrafyasının’’ sen’’ yokuşunda,
Kendimin en büyük k/ayıbıyım artık…// "

Sonuna doğru adım adım adımlarken alfabeyi yorgunluğun ve de bitkinliğin olduğu yerde son buluyor adımlarımız. -Ayrıca "-kimsesizlik coğrafyasının sen yokuşu" da ayrı bir buluş ki bunun için de kalbi teşekkürüm var paylaşımdan ötürü.


Ve en son,


İlk dizenin ilk ve de tek sözcüğü ile son bölümün ilk dizesinin ikinci kelimesi ile başlık arasındaki ilişkiye dikkati yoğunlaştıracağım.


" Başka ayıp ( ilk dize " sen ")

Aşka Kayıp ( son bölümün ilk dizesinin ikinci kelimesi " ben" )


Ve gördüğünüz gibi muhteşem bir tablo .

Zeka'ya hayret yağmuru yüreğimden .


-ama söylemeliyim ki noktalama resmen facia ki her ne hikmetse hiç dokunmuyor okura bu dağınıklık keza şiiri hissedebilen her yürek de böyle karanlık-


Kutluyorum paylaşım adına.


Daimini diliyorum ayrıca.


Sevgiyle.









**Havin_** tarafından 11/17/2009 5:48:12 PM zamanında düzenlenmiştir.