GÜNE DEĞİYOR AYAKLARINŞiirin hikayesini görmek için tıklayın UMUDA YASLANMAKTIR HAYAT
ölümcüldür insanlar kadar aşkları da ölüm dolaşır seninle oynaşır dolanır yüreğinin en ıssız sokaklarında bazen bir gül iliştirir yakana koklarsın kokusu siner saçlarına kalısa geride türkü tadına anılar kalır anılara damlamış üçbeş damla gözyaşı bazen de gözyaşı tutturur ağlamayı ıslanır öpmek için eğildiğin o çiçeklerin yaprakları oysa umuda yaslanmaktır hayat aşk biraz da ıslanmaktır aşk ölüme meydan okumaktır aşkla ıslandığım günler 1983 İsa İNAN ’ ve hâlâ kuşları kıskandıracak kadar sevemedik hayatı ’ ( Hasreti isa ) güne değiyor ayakların bulutlar suya acılar umuda iniyor kirli bir mendil gibi kapama gözlerini biz aysız gecelerde öksüz çocuklara durduk kırıldı gün ortasında kalemler çoğaldı küçük fahişeler gökyüzünden avuçlarıma aldım sevinci sana uçurdum saçlarına kondurduğum papatyalar sürgün kaç gülüşümüz dağınık türkülerimiz yarım kaldı sazımızın tellerinde eylül sabahları hani o kırlangıç sürülerine yem attığımız günler evcilleştirmek için yaşamı aşk şehrini düşler ülkesini gözlerin gözlerimi yitirdi adresler değiştirdi yüzümüzü birileri var kapıda bana doğrulmuş namluları uzanamam çiçekli çarşaflara ne olur beni bağışla hayat kışlası 1984 İsa İNAN |