Münferit
Kolonisi bozuldu acının
Tesirini kaybetmiş bir imgeden fırlayan Süt dökümü çılgınlıklar Kilide vurdu dilini Şimdi senden başlıyor zaman Saat senin yarın Avizelerde idamlık yakamozlar Sürgün boynunda taşıdığın akdin Kor yangını şimdi adımların Eteklerinde biriken yağmur Yansıtırken prizmana rengini Siyah acıyla özdeşleşir Kalbin katran Beklediğin tahammülsüz ayrılıktır Gelenlerse bitmeyen yalnızlıklar Münferit bir imladan çıkan sözün Teslimiyetin sabahında teslim olur Gözlemek ihbar şimdi dudaklarda İfrit ölüme götüren zehir Senden payidar olan evren Çatlatır arzın zemini Gitmek en çok bahara yaraşır Duvarların astığın tabloda Ararken kifayetini Silinir ne varsa ezberinden Sabah hiç böyle kasvetsiz değildi Ayrılık böyle sensiz Şimdi bildiğin tüm ezberlerden gidiyorum Saat senin yarın Söylenenler kifayetsiz Münferit varlığın Ve sensiz Selçuk ERKİ |
Selam ve muhabbetle...