Pembe Işıklı Geniş Yataklı Pazar Tesellisi

hayali yollar çizerken
dolmuş müziğinin en arka koltuğunda
bütün ipler boşanıyor ellerimden
bozuk para cebime bile sığmıyor
herşeyin bitmişliği
pembe ışıklı geniş yataklı odalarda
tükeniyor kanım
ince espirili hali kalmıyor
kentin ağaçsızlığının

kısır döngünün de kısır döngüsünde
yıkanmamış tişörtlü ıslak çoraplı
düğümlenişimde gelmeden kaçışın
içe kapanmalı kendini belli etmemeli

bak ben
huysuz parasızlığımı güya ayağa düşürmedim
kaynamış nohutla bira içerken
kaldırım sesli bir kızın dolgun kalçalarında
kendim dışarısı biram içerisi
arkadaşım uzun filtreli cigarasıyla hemhal
sokak
orta halli
kıçı büyük
göbekli
felsefesinden sıyrık
minileşerek
buharlaşan
gazete ve pazar kültürüne teslim
eşekli uluslararasılaşmanın

sevgimdi içimdeki can çekişen aygır
ve zaman ikimize de yaşlı
sevgiyse bahçe sulama düşlü torun torba sahibi
ihtiyar delikanlı
ve sen sen olmaktan
ben ben olmaktan sıkkın
bumbuzzz
samimi bir çay kuponunu
gülüşlerimize pay ederse gözyaşlarımız
ne âlâ
etmezse de canı sağolsun sevdalılığın
benim anladığım anlamda
sen benimsin sadece...

alıştım özleminle avunmağa
kalmadı ölümün eski forsu
uzaklığınla duruladım yüreğimi
kan yerine hasret akıyor artık damarlarımdan...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.