Servler gördüm, zor günlerde ayırdılar ikimizi
Kavuşmaz mı gül yanaklım, şan obanın bülbülleri?
Sen mısralarımda tüyuğ, sevdalarımın öznesi
İstersen bütün varımı vermez miyim Türkmen Kızı.

Şu Kerkük’ün kalesini baba ocağı, bilirdin
Aşın, ekmeğin bölüşür, karıncayı incitmezdin.
Kum tipisinde, tufanda, kuşanıp nöbet beklerdin.
Ezelden ihtişamını, bilmez miyim Türkmen Kızı.

Cihan-şümul müfrezeler, obalardan geçer iken
Kalpler incinmesin diye, olmazdı silah gösteren.
Endülüs caddelerinde, fetihlerle coşulurken
Dünya huzur durağıydı, anmaz mıyım Türkmen Kızı.

Hak, adalet ağır geldi, garbın hit haramileri
Gizli-saklı mekanlarda, kayırdılar fitneleri.
Birbirine düşürdüler, kardeşleri, kuzenleri.
Ortadoğu talan yeri, görmez miyim Türkmen Kızı.

Kralları, mahiyeti, külçedendir mahzenleri
Kurbanlık devede bile, baronların hisseleri.
İzinsiz kazma vuramaz, çölüne garip bedevi
Her usulsüz adaveti, yermez miyim Türkmen Kızı?

Bol teçhizat ve icazet, akar iken ötelerden
Elde kanas, dilde şarkı, dem vururlar kardeşlikten.
Semirip kuduruyorlar, şu müşrikler kalleşlikten
Dilsiz haykırışlarını, duymaz mıyım Türkmen Kızı.

Nemrut’a biat edenler, kor döker çeperlerine
Karanfillerin solarken, kan köpürmüş derelerde.
Kollarında kelepçeler, ak güvercinler kafeste
Zindanda zor günlerini, saymaz mıyım Türkmen Kızı.

Külliyeler yağmalanıp, vuruldu evler, mabetler
Katiller ile kol kola, kiralık, kahpe suretler.
Bosna’yı, Çerkezistan’ı, Gazze’yi göremediler
Sızlayan yaralarını, bilmez miyim Türkmen Kızı.

Çin’in zulmü görülmüyor, Kıbrıs hala bilinmiyor
Karabağlı yetimlerin feryatları duyulmuyor.
Birbirine dalaşmaktan geri duran da olmuyor
Senin asil duruşunu sevmez miyim Türkmen Kızı.

Taş çıkarırlar Lehep’e, emperyalist, Siyonistler
Vardıkları her bir yerde, kan ağlar lisan-ı beşer.
Heba oluyor yüzbinler, kenetlenmelidir eller
Hicaz yolları virane, gelmez miyim Türkmen Kızı.