Mir-i deryada meddü- cezir
Âlimlerine hasret koca bir şehir.
Nöbetlerdeyim anne!
Kirpiğimin ucunda, göğsümde resimlerin,
Çocukluğumdan beri insn ki kalbimdesin.

Kumaşı tertemizdir.
Hasankalesı’nde gömleğim kaldı.
Yakasında sıra sıra nakışlar.
Cebindedir mendilin
Seni de yar, türküler gibi sevdim.

Ne sultanım ne vezir.
Havuz başı villaları neyleyim.
Havasına, suyuna, taşına toprağına,
Bin can feda olsun bir tek dostuma!
Türkiye’m, memleketim!
Her bucağın, can evim gibi sevdim!

Bilen mesut, muktedir.
Selam olsun kalem tutan ellere.
Kar üstünde mavi boncuklar gibi,
Mektebin bacalarını özledim.
Peygamber ocağını, mabedim diye sevdim.

Cahil ihanetidir;
Sol yanımdan kurşun yedim,
Yaram derindir hey dost.
Dermanımı get, ara, bul, getir.
Dost dediğin zor günlerde bellidir.

Yemen elleri değil,
Havada bulut yok, bu ne dumandır?
Tekbir kerametidir.
Dilimde şahadetim, nefesimdir, duamdır.
Ecel fani bedene, mecalim cihan bilir!

Mezarım taşı tektir.
Ilgıt ılgıt eser seher yelleri,
Elvan elvan kokun gelir,
Aynalı beşikte yavrum, bebeğim bele,
Üzülmesin, ağlamasın, yetimdir!

Bir gider, bin gelirim.
Kışlalar doldu bugün, doldu boşaldı bugün.
Nöbet değişimidir.
Dert etme anacığım, devriyedeyim.
Ben sevdim mi, asker gibi severim.

Ömer ÇELİK