Kapayın gözlerinizi
dönen çarka kaptırıp gerçeklerinizi
bıraktınız karanlığa perişan hallerinizi kapayın gözlerinizi değsin öz söze söz öze güneşi kayıp yangınlarınızda göğü saklayan denizin içine düşüş Ay`ın acıyı yığan dağlarında nara karalı ayin boşluğunuzda yarasını taşlayan adem yuvasızlığınıza yuva et yığını gövde ruhunuzu sağaltım yokuşunda kelimelerle oyduğunuz iç dilek farkındalığınızın yansıyan farksızlığı çıkmaz yollarınızda elifi elifine Mecnun kum tanelerinden örülen serap soylu rüyaların üryanı Leyla göz kapaklarınız açılınca sıcaklığına kirpiklerinizden dökülen kısmet ne ola Sude Nur Haylazca |
kapayın gözlerinizi
değsin
öz söze
söz öze