UYU SEN, BEN GİDERKEN
senin bu saatte uykuda olman gerekmiyor mu
oysa görüyorum ki ismimi yazmışsın gene pencerenin buharına parmak izinden tanıdım gecenin bu ayazında. haydi yat, sen gidişimi görme benim birazdan yedi gün yağmur yağmaya başlayacak biliyorum arkasından kar gelecek kardelenlerin boynu bükülecek, ona üzülüyorum. senin uykuda olman gerekmiyor mu bu saatte bırak, gidişimi izleme benim ben ne zaman ölsem hep yalnız ölürüm. “usturanın keskin yüzünde, uğursuz bir yolculuk, uğurlama kervanı yolcunun gözlerindeki ışık benim gözlerimden de kör, daha karışık. tanımıyor kendisine ne bir el sallayanı ne dört yanını adım adım adımlayanları kar yağınca yerdeki bütün izler silinecek birden nasılsa sonra; ölü bir şiirin ilk dizeleri olmak var sırada.” senin bu saatte uykuda olman gerekmiyor mu. içindeki ateş sönmemiş bile olsa tütse de dumanın hala bacada camının buharı buz tutacak birazdan bensiz üşüyeceksin yer yatağında. bahara çok gün var gülüm , kış bitmedi ki daha, perdelerini çek sonra doğru yatağa aklım kalmasın sende, sende sorma bana neden diye hem öleyim hem de uygun bir bahane bulayım bu anlamsız ve karşılıksız gidişe. Cevat Çeştepe |
perdelerini çek sonra doğru yatağa
aklım kalmasın sende,
sende sorma bana neden diye
hem öleyim hem de uygun bir bahane bulayım
bu anlamsız ve karşılıksız gidişe.
Cevat Çeştepe
..................../............../.....................
Gitmeler hep anlamsız değilmidir,
Ya geride kalanlar, sebep ne olursa olsun
hiç bir giden geride gül bahçeleri bırakmaz.
Gönülden kutluyorum efendim.
Saygılarımla.