kronos'un sopasıgaliba atalarımdan mirastı sırtımdan inmeyen sopası zaman zaman bir sırp eşkiyasıydı boşnak kızına musallat dogmalarından doğru doğmamış çocuklarımı karnımda bıçaklayan... ihtilaldi baz’an düşlerimi darağaçlarında sallandıran tanklarıyla tüfekleriyle yollarımı tıkayan... karanlık gecelerde sorgu işkencelerimde namlusu hep üzerimde bir gardiyandı kimi zaman... yalvar yakar ateşkeslerimi tek taraflı bozan bir düşmandı her zaman ... o / eli sopalı nemrut adam gördüm inan korkuyor senden bir köşede pusup tehdit etse de uzaktan dokunamıyor ya yanında sırf bundan dışarda yine yapışsa da yakama biraz soluklanıyorum ya o anlarda bu işte gerisi yalan |
Ruhunuzdan nidalar harmanlanmış
imlik imlik halı dokur gibi işlenmiş
teşekürler
okumaya çok çok degdi
selamlar...