Kaldırım Taşı...
Bazen bir ürperti, bazen bir düş
bazen ızdırap dolu bir gülüştür adım senin bildiğin kaldırım taşı Hep çiğnenen ezilen ama kimliğini kaybetmeyen bir masalın kahramanı sana sevdalı Fırtına olur içimde kopar sana biriktiğim sevgim Gururumu ayaklar altına alan beni yerden yere vuran adımlardır rengim ............................ Her sabah -hazırlanır da geceden- 8.15’de mahmur gözlerine düşerim Temizlenirim Bağrımda adımların canını acıtmasın Alışıktır tenim daim mesailere Uykusuzluk gözlerimin işkence yanı Gel yüzüme sakla günahlarını... ................................ Gel masal tadında bitsin uzamasın bu mevsim ya da artık basma şakaklarıma gösterme yüzünü yırtılır tenim her akşam yeniden topuklarının altında Ve ben susturur da dilimi düşer de kirpiklerinden ruhuna dokunmadan toplanır giderim Yolunu bilmediğin sokaklara döşenirim... Özgür SARAÇ/Râzı İlk şiirlerden... |
masal tadında bitsin
uzamasın bu mevsim
ya da
artık basma şakaklarıma,
gösterme yüzünü
yırtılır tenim,
her akşam yeniden
topuklarının altında.
Ve ben,
susturur da dilimi,
düşer de kirpiklerinden,
ruhuna dokunmadan
toplanır giderim.
Yolunu bilmediğin...
...