Yoğun bir sigara dumanının kollarında
bedenim
bekletilmekten yorgun
Kirpiklerime asılmış
üşüyor uykum
Havanın kaprisli yüzü
Gece yorgun
Bekleme salonundayım yine
Beni bıraktığın
sararmış gül renginde

Bekleme salonu
sevdalı düşlerden yorgun kalkan
her yaştan insanla
hınca hınç dolu
Çekiyoruz içimize
kir kokulu havayı
Duvarlarda
şafağa dair kelepçelenmiş çizgiler
Heyecanla başlanan
yitip gitmekten kurtulamayan
son ümit kırıntıları
arabeskle yoğrulan

Demli çay eşliğinde anlatılan
bekleme hikayeleri
Girişte heyecan...
Gelişmede alışılmış...
Sonuçta hayaller
masal karıştırılmış...

Pencere önleri kalabalık
Gelmeyen yârin ayak sesleri
düşlerde düşülen travma
Pembeden koyunun her tonuna
renk skalasından
düzensiz uyak ritminde
muamma

Bir bir düşüyor bekleme yorgunları
kanat tozu hasarlı
kelebekler gibi
İçi akrep dolu mayın tarlası
günlerin
taze göğsünden
Bir bir alıyor zaman
tombala çeker gibi
bekletilenleri
Hasadın kime vuracağı
belirsiz
Homurdanan saniyelerin
giyotini
kime nasiP edeceği
dengesiz

Bekletenin haberi olmadan
kim bilir nereye gömülür bekleyenler ?
Kim bilir kimlerdir üstlerine
bir avuç toprak dökenler ?
Betimsiz

Bekleme salonu burası
Değersizler durağı
Bekletenlerin son uğrağı...




Özgür SARAÇ/Razı